Kochanie, nie dziś
“Podróże do siebie” odc. 2
Opowiadają od od dłuższej chwili o braku seksu i bliskości w związku. Po wytłumaczeniu sobie nawzajem, jak bardzo lubią seks ze sobą, teraz kręcą się w kółko i powtarzają w różnych odmianach “ale kochanie”.
– Ależ kochana, naprawdę uważam, że za dużo masz na głowie. No nie może być tak, że się zajeżdzasz.
– To miłe, ale co niby mam zrobić? Projektu nikt za mnie nie zrobi, dzieci muszę ogarnąć, a i dom sam się nie ogarnie…
– Ależ kochana, ty po prostu za dużo bierzesz na siebie. Ty powinnaś albo pracę zmienić albo zmniejszyć etat – przy tym zdaniu jego głos brzmi bardzo stanowczo.
– Kochanie, żeby zmienić pracę, to ja muszę mieć czas na poszukanie, a sam wiesz, jak stoję z czasem. Poza tym, jak pół etatu to skąd weźmiemy na raty? – mówi ona z przygnębieniem.
– No tak, kochana… No tak… To ja już nie wiem, jak ci pomóc… Robię, co mogę, wakacje ogarniam i zakupy Tobie robię, gdy jestem w domu… No nie wiem – powtarza on wyraźnie zmartwiony. – Wyglada na to, że nie umiesz zarządzać czasem.
– Chyba tak – Asia pochyla głowę i robi się jakby mniejsza.
– Czyli Asia pracuje na pełny etat, ogarnia dzieci i dom na co dzień? – pytam.
– Tak – przytakują oboje.
– Irek, a Ty pracujesz na pełny etat, ogarniasz wyjazdy wakacyjne i czasami robisz zakupy dla Asi?
Oboje kiwają głowami…
– Co właściwie oznacza ogarnianie domu i dzieci?
– No… To, co wszyscy robią – Asia wzrusza ramionami.
– Czyli co oznacza ogarnianie domu i dzieci? – ponawiam pytanie – Możesz wyliczyć choć część zadań?
– No…. Gotuję obiady, śniadania i kolacje, przygotowuję śniadaniówki dla obojga… Robię prania… Sprzątam mieszkanie… Prasuję… No, robię to, co każda mama.
– Gotujesz wszystkie posiłki?
– Tak.
– Sortujesz, wstawiasz, rozwieszasz pranie a później je składasz i roznosisz na półki?
– No… Tak… – podnosi głowę i patrzy na mnie.
– Wycierasz szafki w kuchni? Myjesz kuchenkę po gotowaniu? Wstawiasz i rozpakowujesz zmywarkę? Odkładasz porozrzucane rzeczy po domu? Wyrzucasz śmieci?
– O widzisz, kochanie, ja wyrzucam śmieci – wtrąca Irek.
– Odkładasz rzeczy porozrzucane po domu?
– Oj tak – Asia się uśmiecha – cała moja trójka to bałaganiarze…
– Odkurzasz, ścierasz kurze, myjesz podłogi, lustra czy okna?
– No okna to tak z 2 razy do roku – mówi Irek.
– No coś ty kochany, 4 razy całe, a co jakiś czas szyby, bo dzieci ciągle rozmazują rączkami – prostuje Asia.
– Umawiasz dzieci do lekarzy, dentysty, kupujesz ubrania i zeszyty, płacisz rachunki i za obiady?
– Tak…ale nie wiem, do czego zmierzasz…
– Zastanawiam się, skąd Twój brak ochoty na seks, skoro jak oboje mówicie, kochacie się i pożądacie….
Ukryte pod słowami
Powyższa rozmowa może generować wiele przemyśleń, chociażby takich…
Może być tak, że ona robi wszystko, a on myśli, że pomaga… I niezparzeczalnie trochę pomaga.
Albo: W co się ta dziewczyna wpakowała? Skąd ma mieć jeszcze na seks ochotę?
Też: Jaką miłą i zgodną żonę ma Irek. I jak on radzi sobie bez seksu?
Albo: Szczęściarze! Tacy są dla siebie mili, mąż się o nią martwi i tak ładnie do siebie mówią. I z taką troską… Dlaczego nie widzą, co robią?
Lub też: Ona chyba z tym wszystkim nie może być szczęsliwa.
U niektórych pojawią się myśl: A może ona lubi mieć wszystko pod kontrolą? Czy jedno z nich gra rolę rodzica, a drugie dziecka?
Tyle może się tam dziać! Znacznie więcej niż opisują powyższe zdania. I, co istotne, nie sposób rozszyfrować sytuacji na jednym czy dwóch spotkaniach. Aby to zrobić potrzebna jest ciekawość, cierpliwość, zaangażowanie, odwaga i jeszcze zaufanie zbudowane po drodze – do terapeuty ale też do siebie nawzajem.
Autorka
Beata Danielska – psychoterapeutka, socjolożka, kobieta z życiowym doświadczeniem, pracownica korporacji, business analityczka, pasjonatka neuroróżnorodności, gestaltystka, korzystająca z terapii poznawczo-behawioralnej i prowokatywnej.
Rezerwacja terminów możliwa tutaj: prosta rezerwacja
Tekstem “Kochanie, nie dziś” kontynuujemy cykl tekstów naszej psychoterapeutki Beaty Danielskiej na tematy psychologiczno-psychoterapeutyczne. Teksty te mają służyć refleksji i rozwojowi, a zainspirowane zostały dialogami z gabinetu.
Zdjęcie: Beata Danielska, archiwum własne
Comments are closed.
