Dlaczego warto się przytulać?

Kto z nas nie potrzebuje się czasem przytulić, żeby poczuć się lepiej? Szczególnie wtedy, kiedy jesteśmy w stresie. Jedną z intuicyjnych reakcji na stres jest potrzeba, aby się do kogoś przytulić. Korzyści z przytulania są nieocenione. Dotyk pomaga w radzeniu sobie ze stresem przez mechanizmy fizjologiczne. Głaskanie, przytulenie, złapanie za rękę sygnalizuje nam bliskość i poczucie bezpieczeństwa.

 

Pozytywne efekty przytulania związane są z oksytocyną. Oksytocynę nazywa się często “hormonem miłości”. Uwalnia się, gdy się przytulamy lub nawiązujemy więzi. To właśnie dlatego bycie przytulanym jest tak przyjemne i tak ważne. Dotyk pełni bardzo ważną rolę w życiu człowieka i dlatego tak ważne jest regularne przytulanie się.

 

 

To poprawia relacje. Podczas przytulania wzrasta poczucie bezpieczeństwa, zaufania i przynależności. Są to fundamenty wszystkich zdrowych relacji. Badania wykazały, że związki (damsko-męskie, rodzicielskie), w których ludzie przytulają się, a czasem nawet wzruszają, są silniejsze, trwalsze niż te, w których te praktyki są sporadyczne.

 

Jesteśmy narażeni na mniej stresu i lęku. Podczas przytulania w organizmie wytwarzana jest oksytocyna. Hormon ten zmniejsza poziom kortyzolu i obniża ciśnienie krwi. Dzięki temu czujemy się bezpiecznie, spada też ryzyko negatywnych reakcji w stresujących sytuacjach.

 

Czujemy się szczęśliwi. W momencie przytulania się wzrasta poziom serotoniny, nazywanej hormonem szczęścia. Pomaga ona kontrolować poziom dopaminy, która może prowadzić do zachowań agresywnych.

 

Czujemy, że spada poziom napięcia. Przytulając partnera, dziecko czy zwierzę, wprowadzamy organizm w stan relaksu. Trzymanie za ręce, głaskanie, przytulanie, masowanie i serdeczne ściskanie mogą uspokoić nas w chwili stresu.

 

Zwiększa się poczucie własnej wartości. Od chwili urodzenia nasze doznania dotykowe zlokalizowane są w układzie nerwowym. Doświadczenie w dzieciństwie dotyku pełnego miłości rozwija w ludziach poczucie własnej wartości, które w życiu dorosłym jest zlokalizowane na poziomie komórkowym.

 

Przytulanie daje nam emocjonalne wsparcie i chroni nas przed złym wpływem stresu. Częste przytulanie zmniejsza objawy silnego stresu, takie jak podwyższone ciśnienie krwi, podwyższona obecność cytokin prozapalnych lub nadmierna odpowiedź układu immunologicznego na zwykłe wirusy przeziębienia.

 

Przytulenie to pierwsza forma kontaktu, która umożliwia dziecku nawiązanie relacji z rodzicami . Jako pierwotna, niewerbalna forma komunikacji odgrywa zasadniczą rolę w procesie rozwoju maluchów. Chodzi tu zarówno o rozwój emocjonalny i społeczny dziecka, jak i wpływ na odpowiednie funkcjonowanie układu nerwowego.

 

W podstawowym odruchu większość z nas rozumie przytulenie jako najprostszą, bardzo czytelną formę wyrażenia uczucia miłości rodzica względem dziecka. W rezultacie regularnie przytulane dziecko ma zapewnione poczucie bezpieczeństwa i bliskości.

 

Pandemia spowodowała, że przynajmniej na jakiś czas ograniczyliśmy kontakty między sobą. Można w pewien sposób zastąpić przytulanie z drugą osobą gestem wobec samego siebie. Uspokajająco i łagodząco zadziała na przykład położenie sobie dłoni na sercu. W badaniu osoby poddawane stresorom miały następnie mierzony poziom kortyzolu. Zarówno ci, którzy zostali przytuleni, jak i ci, którzy uspokajali siebie samych, mieli niższy poziom kortyzolu niż grupa kontrolna. Korzyści z przytulania można było także dostrzec w przypadku przytulenia nawet przez osobę obcą, chociaż zdecydowanie lepiej działa uścisk od kogoś bliskiego.

 

 

autor: Julia Kiełbińska